OPEN DEUREN is een participatief kunstproject dat een vergrootglas legt op de samenleving. Het onderzoekt hoe mensen zich met de samenleving verbinden, waar ze zich gezien voelen en waar het schuurt. Centraal stonden12 huishoudens uit Amsterdam Oost en hun kijk op samenleven. Hun openheid, energie en kennis vormen het hart van dit project. Zij representeren diverse groepen uit de stad – van ondernemers tot zzp’ers, van langdurig arbeidsongeschikten tot ambtenaren in vaste dienst en van huizenbezitters tot tijdelijke huurders.
De titel Open Deuren verwijst naar de ‘schijnbaar’ voor de hand liggende waarden die in een samenleving essentieel zijn en keuzes bepalen. Zoals kansengelijkheid, solidariteit, respect, empathie, gezien worden en erbij horen. Dit lijken misschien open deuren, maar ze zijn niet altijd vanzelfsprekend.
De verzamelde informatie vertaalde zich in en reizend paviljoen – een mini museum – met 12 beelden; metaforen die de verbinding met de samenleving van de huishoudens verbeelden. Aan de buitenkant van het paviljoen waren de resultaten te zien van de analyse van verschillende huishoudens door Artificial Inteligence. Een Boombeeldenpark, geïnspireerd op 12 vragen uit diepte-interviews met de deelnemers met daaraan gekoppeld een enquêteformulier. Op locatie was een team op dagelijkse basis aanwezig om de enquêtes af te nemen maar ook om te informeren en kennis uit te wisselen. We gingen het gesprek aan over hoe uiteenlopende bewoners van de stad zich met de samenleving willen/kunnen verbinden.
We organiseerden per locatie netwerkbijeenkomsten o.l.v. een gesprekleider met het thema van Open Deuren als uitganspunt. Een maal per maand transformeerde het paviljoen een weekend lang tot een theater en werd De Grote Open Deuren show gespeeld; een vrolijke voorstelling over de achtbaan die samenleven heet met spel, dans, spoken word en live muziek.
Open Deuren ging expliciet het gesprek aan met de stad en was te zien in Amsterdam Oost, West, Noord en Zuid Oost. We sloten Open Deuren af met een conferentie in Ru Pare waar we onze bevindingen deelden, ondersteund door onderzoekers, ervaringsdeskundigen, beleidsmakers en professionals uit verschillende disciplines.
Achtergrond
Open Deuren werd ontwikkeld omdat we zagen dat deelnemen aan het dagelijks leven, de wijk en onze maatschappij minder vanzelfsprekend is. Wie bepaalt er bijvoorbeeld wanneer iemand ‘mee doet’. Welke factoren wegen hierin mee? Wanneer is er sprake van afstand tot de arbeidsmarkt of tot de samenleving? Welke aannames liggen hieraan ten grondslag?
De mensen die we spraken gaven aan dat de kloven tussen mensen op wijkniveau dieper worden onder druk van vernieuwing en opwaardering van oudere stadswijken. Dat polarisatie toeneemt en kansenongelijkheid groeit doordat mensen vastlopen in de systemen die hen juist zouden moeten helpen. Samen met deelnemers, kunstenaars, vrijwilligers en partners onderzochten we het (ongewild) op afstand plaatsen en uitsluiten van mensen met beeldende kunst, gesprek, theater, kennisuitwisseling en wetenschappelijk onderzoek.
Met de voorstelling ‘de Kleine Prins’ (2019-2020), voorloper van OPEN DEUREN, zetten we in samenwerking met ‘Duda Paiva Company’ een eerste stap om gesprekken aan te gaan met bewoners over dit thema. ‘De Kleine Prins’, een schuimrubber pop, bespeeld door een acteur, bezocht als nieuwsgierige buitenstaander de Transvaalbuurt. Daar sprak hij met bewoners over onderwerpen die hen dagelijks bezighouden. De Kleine Prins ging als eerste in gesprek met de verschillende huishoudens. De onderwerpen die daarin naar voren kwamen, werden verder uitgewerkt tijdens het project.
Klik
HIER voor meer informatie over het project.